Şadırvanın doğu ve batı yönündeki sütunlarda yedi parça hâlinde işlenen yazı dizisinin son bölümünde, Ayetü’l-Kürsî’nin şu kısmı yer alır:
“İllâ bimâşâ’, vesi’a kürsiyyühü’s-semâvâti.”
Bu cümle, Allah’ın dilemesi dışında hiçbir bilginin mümkün olmadığını ve O’nun kürsüsünün gökleri ve yeri kapladığını bildirir. Yüceliği ve kudreti sonsuz olan Rabb’in hâkimiyetine dair bu vurgu, insanın aczini ve Allah’ın büyüklüğünü bir kez daha hatırlatır.
Hemen üst kısmında ise Fatiha Sûresi’nin tamamlayıcı ayetleri yer alır:
“Ğayri’l-mağdûbi aleyhim ve le’d-dâllîn. Amin.”
Yani: “Gazaba uğramışların ve sapmışların yoluna değil. Amin.”
Bu dua, doğru yolda sabit kalma ve haktan sapmama dileğinin güçlü bir ifadesidir.
Böylece yazı kuşağı, hem anlam bakımından bir zirveye ulaşır hem de görsel bütünlüğüyle şadırvanın çevresinde âdeta bir dua çemberi oluşturur. Her harfiyle bir niyaz, her hattıyla bir secde gibidir bu nakışlar.